به دلیل کاربردهای متعدد پارافین های کلره در صنعت و وجود مواد اولیه آنها در کشور، بررسی روشهای تولید وپایدارسازی آنها در برابر عوامل مختلفی مانند نور و حرارت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق پارافین های کلره از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی، کاربرد صنعتی، مسائل زیست محیطی، انتقال و ذخیره سازی مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین پایدارکننده های پارافین کلراید به تفکیک نام برده شده و اصول کاربرد آنها بیان شده است. در بخش عملی ترکیب پارافین کلراید سنتز شده است و خواص پایدارکنندگی افزودنیهای اتیلن گلیکول، اوره و تیمول بر روی محصول تولید شده بررسی شده است. نتایج تحقیقات نشان می دهند که میزان نیتروژن دهی در مرحله پایانی سنتز پارافین کلراید نقش موثری در پایداری آن دارد و بهترین مدت زمان نیتروژن دهی جهت حفاظت فیزیکی پارافین کلراید بین ۶۰ تا ۷۵ دقیقه می باشد. از میان سه پایدار کننده به کار رفته، اوره به میزان ۹ درصد وزنی بعنوان بهترین پایدارکننده پارافین کلره توصیه می گردد، زیرا پایداری محصول را به میزان قابل توجهی افزایش داده و در عین حال تغییر چندانی در خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن ایجاد نمی نماید.
کیلیک کنید ↙️
